Mój pies wszędzie sika
Niezależnie od tego, czy w domu pojawia się szczenię czy dorosły pies, jego wychowanie trzeba zacząć się od wpojenia mu zasad czystości. Aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, proponuję metodę nauki w czterech etapach.
1. Zrozumienie jego zachowania
Pierwszym krokiem jest zidentyfikowanie przyczyny nietrzymania moczu u psa, która może być medyczna lub behawioralna. W pierwszym przypadku pies popuszcza mocz w niewielkich ilościach, ale regularnie, podczas podróży lub drzemki. W takim przypadku nie ma żadnych wątpliwości: należy natychmiast skontaktować się z jedyną osobą, która może pomóc w tej sytuacji, czyli z weterynarzem.
W drugim przypadku pies oddaje mocz w wybranych miejscach. Przyczyn tego naturalnego, choć bardzo nieprzyjemnego zachowania, może być kilka: emocje (radość, stres itp.), znakowanie terytorium (mocz jest markerem węchowym, który zatrzymuje inne psy) lub po prostu brak znajomości reguł czystości. Niezależnie od wieku, psa można i trzeba nauczyć właściwego zachowania!
2. Wybór odpowiedniego narzędzia
Psy najszybciej uczą się poprzez zabawę i nagrody. Dlatego zawsze miej przy sobie piłkę, którą rzucisz psu po udanym ćwiczeniu.
Równie ważne jest pożywienie. Psia miska nie może być pełna przez cały dzień. To do Ciebie należy kontrola jedzenia. Psu należy podawać jeden lub dwa posiłki dziennie, o ustalonej porze, a pozostałości usuwać z miski. Pamiętaj, że pies zachowuje czystość, gdy przestrzega się kilku prostych, ale dość surowych zasad dotyczących jego żywienia.
Możesz kupić dozownik karmy.
Upewnij się, że pies ma nieograniczony dostęp do wody – jej brak nie sprawi, że pies nauczy się zasad czystości.
3. Przygotowanie do treningu
Psu należy wyznaczyć „strefy” funkcjonowania: strefę, w której śpi (jego kosz, koc itp.), strefę jedzenia i picia oraz strefę, w której załatwia swoje potrzeby fizjologiczne. Trzeba je ustalić raz na zawsze. Ważne, by nie znajdowały się blisko siebie. Jeśli kosz i miska są w tym samym pomieszczeniu, trzeba je umieścić na jego przeciwległych końcach. Często zdarza się, że „wielofunkcyjność” stref utrudnia wpojenie psu zasad czystości.
Wreszcie, podobnie jak podczas nauki chodzenia na smyczy, musisz wybrać polecenie przygotowawcze i wykonawcze (patrz: Mój pies ciągnie na smyczy).
Przykład: „Medor”, pauza, „sikaj”
4. Nauka
Pierwsza rzecz: pokaż mu poszczególne strefy. Zabierz psa lub szczenię na spacer po domu, ale nie wchodź z nim do sypialni. Powinien iść na smyczy. Gdy przechodzisz obok jego miejsca do spania, każ mu usiąść (łagodnie, ale stanowczo), wymawiając dwa polecenia.
Przykład: „Medor”, przerwa, „leżeć”
Zrób to samo, kiedy przechodzicie obok misek.
Nie zapomnij pochwalić go, kiedy wykonuje Twoje polecenia.
Rozpocznij ćwiczenie 1,5 godziny po posiłku (nawet w przypadku szczeniąt). Wyjdź z psem na zewnątrz, pokaż mu dokładnie, dokąd ma iść, i wypowiedz oba polecenia, aż zrobi, czego od niego oczekujesz. Nie powinno to trwać długo.
Pochwal go natychmiast i nagrodź, rzucając mu piłkę.
Zabierz psa do jego miejsca do spania, każ mu się położyć i pogłaskaj. Dzięki temu pies oddzieli strefę odpoczynku od strefy załatwiania swoich potrzeb i zrozumie, że nie może sikać w domu.
Trzeba będzie powtórzyć to ćwiczenie kilka razy i uzbroić się w cierpliwość!
Porzuć stereotypy:
Kiedy z przerażeniem odkryjesz kałużę pośrodku salonu, nie złość się i nie wkładaj psu nosa w ekskrementy. Wie doskonale, że to jego sprawka. Postępując w ten sposób potęgujesz tylko jego stres, a przez to pogarszasz sytuację. Nie czekaj i zacznij ćwiczenia... oczywiście, kiedy już usuniesz efekty jego wcześniejszego postępowania!
Eric Tramson
https://www.erictramson.com/
Eric Tramson, dyplomowany trener psów z ponad 20-letnim doświadczeniem pracował i z powodzeniem wdraża własną metodę opartą na nauce i pozytywnym wzmocnieniu, pozwalającą żyć w harmonii ze swoim pupilem i unikać codziennych kłopotów.