Żywność, której nie należy podawać psom i kotom

Lubisz sprawiać drobne przyjemności swojemu pupilowi? To doskonale! Pamiętaj jednak, że niektóre produkty są dla zwierząt szkodliwe.

Mamy dobre intencje: chcemy sprawić przyjemność psu lub kotu, podając mu wyjątkowy smakołyk, na przykład z okazji świąt. Należy jednak pamiętać, których produktów nigdy nie powinno się im podawać. Jeśli pies ma tendencję do podkradania jedzenia i pochłonie całe pudełko czekoladek, konsekwencje mogą być dramatyczne.

Oto lista pokarmów, których nie należy podawać zwierzętom oraz konsekwencje ich spożycia. Zachęcamy do uważnego zapoznania się z nimi, by wiedzieć, jakie objawy powinny być sygnałem, by pilnie skonsultować się z lekarzem weterynarii.

1- Słodkie potrawy, których nie należy podawać psom i kotom

Najbardziej znanym składnikiem słodkich potraw toksycznym dla psów i kotów jest teobromina, główny składnik czekolady (a także kawy i herbaty). Jej duże ilości w wątrobie są toksyczne, ponieważ organizm psa i kota nie wytwarza enzymu potrzebnego do metabolizowania tej cząsteczki, a jej bardzo powolny rozkład w organizmie może powodować zaburzenia czynności serca (takie jak przyspieszona akcja serca), biegunkę, wymioty lub drgawki. Zbyt duża ilość teobrominy w organizmie zwierzęcia, zwłaszcza po spożyciu gorzkiej czekolady, która zawiera większe ilości teobrominy niż czekolada mleczna i znacznie więcej niż biała czekolada, może wywołać śpiączkę, a nawet doprowadzić do śmierci zwierzęcia!

U szczególnie wrażliwych psów, zjedzenie kilku kiści winogron może spowodować niewydolność nerek. Niektóre psy natomiast tolerują winogrona. W każdym przypadku zaleca się jednak szczególną ostrożność.

Orzech makadamia występujący na ciastkach lub w lodach może wywołać u psa tymczasową hipertermię. Dotychczas nie stwierdzono przypadków śmiertelnych, ale najlepiej unikać podawania psu tych tego rodzaju smakołyków.

2- Słone potrawy, których nie należy podawać psom i kotom

• Cebula, czosnek, szczypiorek, szalotka zawierają związki siarkoorganiczne, których nie usuwa nawet proces gotowania czy pieczenia.

Prowadzą do niszczenia komórek ciała poprzez tzw. mechanizm stresu oksydacyjnego. Niszczą także czerwone krwinki. Pies lub kot popadają w stan głębokiego letargu (zmęczenia), ponieważ krew nie jest wystarczająco dotleniona. Czasami występuje krwiomocz (czerwone zabarwienie moczu wynikające ze zniszczenia czerwonych krwinek, które zostają następnie przefiltrowane przez kłębuszki nerkowe). W takiej sytuacji mamy do czynienia ze stanem zagrożenia życia. Spożycie czosnku lub innych ziół może doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Najbardziej toksyczna dla psów i kotów jest cebula. Nie należy zatem podawać zwierzęciu nawet odrobiny zupy cebulowej ani innych dań zawierających powyższe warzywa.
Ważne: w przypadku stwierdzenia krwiomoczu należy natychmiast skonsultować się z lekarzem weterynarii.

• Należy zachować ostrożność podczas jesiennych spacerów po lesie: chociaż najniebezpieczniejszym grzybem jest muchomor sromotnikowy, również jadalne grzyby, takie jak smardze zawierają toksyny wywołujące zespół hemolityczno-mocznicowy.
• Sól połknięta w zbyt dużej ilości może okazać się toksyczna, ponieważ powoduje problemy z nerkami. Jest to szczególnie niebezpieczne dla kotów, zwłaszcza jeśli nie wypiją w takiej sytuacji wystarczającej ilości wody.

3- Oznaki zatrucia wskazujące, że niezwłocznie należy skonsultować się z lekarzem weterynarii

Oto najczęstsze symptomy, w przypadku pojawienia się których należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem weterynarii:

• nagłe przyspieszenie lub zwolnienie tętna,

• dyszenie,

• wycieńczenie,

• drgawki

• bladość błon śluzowych,

• biegunka,

• wymioty,

• hipertermia lub hipotermia.

Jeśli podejrzewasz zatrucie lub stwierdzisz wystąpienie jednego lub kilku spośród wymienionych powyżej objawów, nie zwlekaj, ponieważ szybkie działanie może zapobiec rozprzestrzenieniu się toksycznej substancji w organizmie. Nigdy nie podawaj w takiej sytuacji mleka, ponieważ zawiera dużą ilość lipidów, które przyspieszają przyswajanie toksyn, a tym samym ich przepływ we krwi. Zabierz do lekarza opakowanie, które może wskazywać na skład pokarmu połkniętego przez zwierzę, a przede wszystkim nie próbuj wywoływać u niego wymiotów.

Artykuł autorstwa dr Valérie Crousse, lekarza weterynarii.